Στα πλάγια
Στα ίσια
Στο λάθος
Στον τοίχο
Να μιλάς…
Πρόστυχα
Ελευθέρα
Αληθινά
Γι αυτό που είσαι
Γι αυτό που ήσουν
Για εκείνο που έχασες
Για ότι δεν θα είσαι ποτέ
Για αυτό που βαράς αλύπητα την ψυχή σου
Σε ένα τοίχο ετοιμόρροπο
που ακόμα
Αντιστέκεται
Και πάνω από όλα.
Να μιλάς να μπορείς .
Γιατί είναι κάτι άνθρωποι που γνώρισες
Δεν τους ξέρεις
Ίσως ούτε και εκείνοι
Και όμως είσαι αληθινός
με εκείνους
Και είναι αυτοί
Που σε φτιάχνουν περισσότερο
Σε αυτό το γαμηδι, τον κόσμο
Είναι αυτοί που
Δεν διάλεξαν την ποίηση
Μα η ίδια η Ποίηση εκείνους.
Είναι εκείνοι που
γουστάρεις να σου ερεθίζουν την νύχτα
Η μέρα είναι άλλο σκηνικό
Ίσως είναι αυτοί που
μιλούν στο ένστικτο
Χωρίς ηθικομαλακο φραγμούς και καλά κάνουν
…..
Καληνυχτα.
γραμμένο απο μια σκούρα μπλε διάθεση
Αφιερωμενο στον Δεσυλλα και την
Πορτοκαλια …….
Αργω πολλες φορες να ερθω απο το σπιτικο σου αλλα δεν ξεχνω τους μπλοκοφιλους.Καλο υπολοιπο εβδομαδας.Να εισαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λόγια είναι ύπουλα, παρεξηγήσημα όταν δυο άνθρωποι δεν μιλούν την "ίδια" γλώσσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά σε γενικές γραμμές, δε γαμ... (συγνώμη για την παραλίγο κακοστομία μου), συμφωνώ, ναι, να μιλάς. Και όσοι ακούσουν, και όσοι καταλάβουν. Και αν κάποιος δεν καταλαβαίνει, αλλά νοιάζεται, ε θα ρωτήσει, θα πρέπει να ζητήσει ανάληση.. Ε?.. (Ελπίζω.)
Ουφφ, κάτι σε, μάλλον σκούρο γκρι από 'δω.. ._.
Καληνύχτες.