31 Μαΐου 2010

Πέρα υπάρχεις.






Λαμπερού ξεσπάσματος παιδιά
κόρες του χαμού
οργασμού ζωή και του
λυγμού κατάλοιπο

Σ'αγαπω σε όλες τις μέρες σε όλα τα  ατρόμητα λεπτά που
βρίσκω το θάρρος να σηκωθώ και να ζω για 'σένα
σε ένα άλλο παρελθόν εδώ που το μέλλον σου δεν έχει ακόμα  συμβεί.


Μα σε βλέπω που πονάς που σπάραζες για όσα ο χρόνος δεν σου έφερε
και πονάει η ψυχή σου
-ψυχή μου-
μα είσαι μακριά κάπου πέρα υπάρχεις και θα σε βρω όταν θα σε βρω δεν θα σε αφήσω γιατί σε κυνήγησα σε έψαξα  και θα σε ψάχνω στους αιώνες μάλλον στα ατέλειωτα λεπτά και θα είσαι μόνος και εγώ μόνη .
Και εγώ αγάπη μου έμαθα να παλεύω για 'σένα και θα συνεχίσω μέχρι το τέλος.

ακόμα και αν
ΠΕΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ.

Μια μοναχική βόλτα.



Ξέρεις τι καταλαβαίνεις από μια μικρή βόλτα;
πολλά,καθώς περπατούσα μόνη και κοιτούσα κάτω καθώς είχα τα ακουστικά στ'αυτια μου
σκεφτόμουν...
Ξέρεις και ξαφνικά, άρχισε να ψιχαλίζει και το μόνο που έκανα ήταν να σηκώσω το κεφάλι μου και να απολαμβάνω τις ψιχάλες κάθισα  στο παγκάκι και σκεφτόμουν ότι από μικρή όταν περπατούσα έτσι μόνη μου και σκάρωνα στίχους ή ακόμα καλύτερα έγραφα  σκέψεις σε χαρτί και κάπως έτσι ανακάλυψα τι ήθελα να γίνω, συγγραφέας ήθελα να   αγαπάω για πάντα τις λέξεις και να τις αιχμαλωτίζω μαζί με τα συναισθήματα που γεννούν στο χαρτί έτσι ώστε να θυμάμαι πάντα την  μεγαλύτερη μου αγάπη
το γράψιμο

Αυτό που θέλω ακόμα είναι να γράφω και αυτό κάνω με όποια ευκαιρία βρίσκομαι διπλα σε βιβλία ή απλωνω τα χέρια μου και γράφω όσα ποτέ μου κανείς δεν θα ακούσει να τα λέω, γιατί κανείς δεν με ξέρει αρκετά καλά αν δε έχει διαβάσει τις σκέψεις μου.

θα γίνω μια μέρα θα γίνω αυτό που ονειρεύτηκα

19 Μαΐου 2010

***Πονεμένο παιδι. (ψυχή μου)***




Τα μάτια σου είχαν μια υποψία μπλε και ένα όνειρο γαλάζιου,
μα ήταν το πιο πονεμένο βλέμμα της ζωής μου.
Δεν έπαψα να σε κοιτώ μέχρι να δω την πιο μεγάλη
λυτρωση να τρέχει στο μάγουλο σου
και εγώ να πασχίζω να μην σε αγγίξω να την αισθανθώ,
  Σχεδόνμε πόνεσε ο πόθος να αγγίξω τα δάκρυα σου,
σχεδόν με έκαναν σε ποθώ μόνο γιατί σε βλέπω να  κομματιάζεσαι

Και εκείνη έκανε τιτάνιες προσπάθειες να μην κλάψει και 
να μην τρέξει με σπαραγμό στην αγκαλιά του
ο μόνος δρόμος είναι να είσαι συνεχώς και διακαώς  ερωτευμενη\ος
και να μην μπορείς να σταματήσεις να ερωτεύεσαι ακόμα
και τα  κενά  του ουρανού του
ακόμα και τις  μικρές ΣΤΙΓΜΕΣ που εκείνος δεν είναι καλά.
Αυτά περνούσαν από το μυαλό της καθώς χωνόταν
μέσα στην αγκαλιά του και ήταν καλά..




Υπάρχουν πονεμένοι άνθρωποι που δεν τους βλέπουμε
υπάρχουν, πόσες ψυχές έχουμε εμείς πονέσει....

Συγνώμη για όσες φορές θα σε κάνω να σκοτεινιασεις....

18 Μαΐου 2010

Γιατί νιώθω μακριά σου.


είναι μία δύο μέρες που  τα βράδια  μου 'γιναν ανησυχα,
δεν ξέρω τι φταιέι αλλα σε νίωθω  μακρία μου,
και είναι η πρώτη φορά που νίωθβ έτσι μαζί σου, συνηθως σε αισθανόμουν  κομμάτι μου,

Φοβάμαι,  φοβάμαι  φοβάμαι μήπως μια μέρα θα χαθεις


Μακάρι να κάνω λάθος.

φοβάμαι την μέρα που θα φύγεις

11 Μαΐου 2010

Μπλέ καλήμερα.


Μπλε,υπέροχο χρώμα το αγαπώ όπου και να υπάρχει πάνω από όλα γιατί μου θυμίζει πολλά.Μπλε θα χαρακτήριζα τις όμορφες στιγμές μαζί σου.


ΜΠΛΕ
Όταν τα όνειρα γεμίζουν μπλε είναι η στιγμή μου οι απανταχού παραμυθάδες παραδέχονται την ουτοπία
έχει τύχει να μένεις δίπλα μου απλά και να μου μιλάς για την δική σου καθημεριότητα και να φοβάμα απλά μήπως τε λιώσει.
Φεύγω και ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΩ μια από τις ιδιότητες  μου αν πάω μακριά?
θα με έχεις όπως σήμερα? μέρος της καθημερινότητας σου?
σε όλα τα χρώματα
μπλε 
κόκκινο
ροζ
φούξια
μπλε
μπλε
μπλε
μπλε
μπλε
μπλε όνειρα δίπλα σου μπλε στην αγκαλιά σου μπλε στη ζωη μου είσαι το ομορφότερο χρώμα της ζωής μου

ΜΠΛΕ μου σε λατρεύω     

08 Μαΐου 2010

Στην μανούλα μου.

Μαμά μου χρόνια πολλά σε ευχαριστώ γι ολα....



ΣΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩΩΩΩ