Για το φασολακι .....

Με ρωτάν γιατί μένω μαζί σου γιατί αντέχω τν απόσταση…..

Δεν πρόκειται να δικαιολογηθώ 

Δεν είμαι εγω γι αυτά δεν μου αρεσει η τεχνολογία εγω σε αγάπησα γιατί ξύπνησες διπλα μου

Γιατι άφαγες μαζι μου γιατι πλύθηκες στο ντους μου

Γιατι  άφαγες από το φαγητό μου

 Γιατι  με ερωτεύτηκες αρκετά για να παρατηρήσεις καλα τον εαυτό μου

Γιατι ειχες αρκετή οικειότητα μαζι μου  ώστε να με πειράζεις για τα μεγάλα μου αυτιά και μύτη…..

Γιατι ήξερες πως ότι και να  μου πεις θα σαγαπω το ιδιο…..

Γιατι όταν με ειδες μουτρωμένη  με άρπαξες από το πόδι και με έκανες να γελάσω….

Γιατι μου είπες… ‘’Να ξαναρθεις’’ ενώ ηδη ήξερες ότι θα το έκανα όπως και να είχε…

Γιατι με άφησες να σηκωθώ στις μύτες στον σταθμό του τρένου για να σε αγκαλιάσω….

Γιατι μολις το τρένο χάνεται από τα μάτια σου εγω κλαίω κάθε φορά….

Γιατι με τσιμπας τοσο που θελω να κλάψω από τον πονο αλλα γελαω χωρις αυριο

Γιατι  με αγκαλιασες στην θαλλασα όταν ειδες πως φοβήθηκα  επειδη ήπια νερο

Γιατι θα μου κανεις φατσες όταν περναω διπλα σου…..

Σ’αγαπαω  Γιατι ότι και να εισαι….. δεν μπορω να μην σε αγαπαω

Η κωνσταντίνα για τον Μιχάλη!!!!

καλό κακό , μαύρο άσπρο, εσύ.... εγώ

Είναι τα μάτια σου που καίνε σαν φωτιά...
Ψηλά...πλησιάζω γυάλινα κάτοπτρα κενά αι αόρατα
μα τις αντανακλάσεις έμαθα να ζω
μήπως ότι γεννάει το αληθινό είναι η έλλειψη του αληθινού;
ένα καλά μονταρισμένο είδωλο σε έναν αέναο καθρέφτη
Από το ψέμα μήπως γίνεται η αλήθεια;
κι αν δεν γεννιέται τελικά τίποτα; αν η αλήθεια είναι  λάθος
αν το ψεύτικο  είναι η άρνηση του αληθινού
αν η έλλειψη της αλήθειας είναι το τέλειο ψέμα
Δεν θα μάθω ποτέ αν έζησα το ψεύτικο αν δεν καταλάβω τι είναι να λείπει το αυθεντικό αληθινό
είναι μέταλα καυτά αυτά τα δυο ζουν σε μια γυάλα για ενα κορμί και τελικά γίνονται ένα
ερωτεύεται η αλήθεια το ψέμα και το ψέμα δεν μπορεί να αρνηθεί   οτι αν δεν υπήρχε η αλήθεια  δεν θα ζούσε...
Ειδα λαμπαδιασμένα μέταλα τα έκανα συναίσθημα τα έζησα στην δίκη μου γυάλα....
αυτό θέλω να αισθάνομαι καθρέφτης ή να ζω μέσα σε αυτόν....;

''Όσα κομμάτια και αν μπορέσεις να ενώσεις δεν θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις....''

Μαλαμας.