23 Σεπτεμβρίου 2010

Μια μέρα ονειρεύτηκα



''Χωρίς εσένα αυτον τον κόσμο δεν αναγνωρίζω''

Άσε με να σε αγαπώ μόνο αυτό και ας μην  μην καταλήξουμε κάπου θα μπόρω να πω πως άξιζε
αυτη η διαδρομή μαζι σου και θα είμαι ευτυχισμένη που τα μάτια μου αντίκρισαν  την ομορφιά των δικών σου....
Μια μέρα ονειρεύτηκα:
πως με κρατούσες αγκαλιά
ξύπνησα και ήσουν δίπλα μου
μου μιλούσες
μου έλεγες ιστορίες για τους ήχους που
σου παίρνουν το μυαλό....

Και ξυπνώντας αντίκρισα το τωρα μακρυά σου και αναρωτήθηκα τι θα έπρεπε να νιώσω;
θλίψη για το τωρα ;
ή ικανοποίηση για  το όνειρο που ζούσα ολο το βράδυ μαζί σου!

Τι και αν δεν ξανά ερθεις άξιζε το ονειρο και εγω  πετάω την θλίψη και κρατάω την αγαπη που γέννησες μεσα μου και δεν ξεχναω....

Και δεν θα σε ξεχασω ποτε θα  εισαι πάντα εδω.....


Μια μερα ονειρευτικα τα ματια  σου εσενα με εμενα αγκαλια σου
μαγισες ξωτικα νανους και μια χωρα λαχανι και ροζ κοκκινη μπλε και μαυρη μονο για 'μας εκει
τρεχω να σε βρω οταν αναγκη σε εχω  με ενα σπιτι  φτιαγμενο απο ζαχαρωτα......
sykaki......

11 Σεπτεμβρίου 2010

Δρόμοι παράλληλοι..... Δρόμοι από την αρχή τους.....χωριστοί




Δεν είναι οτι  τα λόγια της της εφτασαν ποτέ δεν είχε και πολλα να πει στον εαυτο της ζησουσε σθγνωμη μεσα της χωρις να ξερει γιατι ζητουσε με τοσο πονο να συγχωρεθει και  ενιωθε βαρια και μόνη τοσο μόνη που κανεις δεν θα τολμουσε να καταλαβει.


Και ανοιξε αλλη μια φορα το κινητο της και πληκτρολογησε παλι τον ιδιο αριθμο τον κοιταξε με  μισος αγαπη ερωτα παθος νοσταλγια και ενα απιστευτο κενο μεσα της να απλωνεται στα σπλαχνα της και στο κορμι της και μετα το χερι της ταλαντευοταν αναμεσα στο  πληκτρο για κληση και στο πληκτρο για διαγραφη των ψηφιων.....

Το χέρι μη τολμώντας να πατησει το πρωτο κατεληγε με απιστευτη ντροπη και ενοχες παντα στο δευτερο αναρωτιονταν καθημερινα γιατι..... γιατι  δεν ειναι εδω να την γλυτωσει απο όλα γιατι το κορμι της ειναι τοσο μονο και τοσο αδειο τοσο απιστευτα μαυρο μακρια της τοσο απιστευτα  αγευστο αυτο το αυριο ακομα και τωρα που η ζωη εδειχνε καλη συμπεριφορα  αλλα εκεινος ειχε φυγει δεν θα ξαναερχοταν ενοιωθε το κορμι της ακαμπτο
που ειχαν παει οι παλμοι της; οι παλμοι της καρδιας της; δεν τους ενοιωθε πια μα....
τους άκουγε....
-ειναι μακρια....
και ηταν οντως πολυ μακρια το κορμι της κουφιο.


ειχαν παρει δρομους παραλληλους  τον εβλεπε στα ονειρα της μα ποτε ποτε ποτε δεν θα μπορουσε να  τον εχει δρόμοι χωριστοι.... απο τηνα ρχη τους ακομα και αν εκεινη δεν το εβλεπε τοτε....