19 Απριλίου 2011

Καταδίκη!!!!



Ας πουμε πως τωρα που εγινες θεος στην αγκαλια μου δεν σε αφησω να φυγεις.
Ας πουμε πως τωρα που εκανες την ζωη να αξιζει να την λενε ζωη και να μην την ονομασουν με μια αδιαφορη λεξη.
Ας πουμε πως εσυ εισαι που εγω αγαπησα σε γαλαζια και  κοκκινα λεπτα
Και ας πουμε πως εγω και εσυ υπαρχουμε για να ειμαστε μαζι....
οτι εγω και εσυ ειμαστε μαζι γιατι ο θεος στην δημιουργια μας  μας εβαλε διπλα διπλα και εμεις 'δεσαμε' καναμε μαζι τον θεο να αξιζει να τον λατρευουν
Ας πουμε πως εισι η αρχη μου
 Ας πουμε πως ειμαι το τελος που σου αξιζει....
και ας πουμε πως στο ζητουσα
 ας πουμε πως το αξιζα
 αςπουμε πως ποτε δεν θα γινει
και ας πουμε πως το ελπιζαμε οσο τιποτα...

Ας πουμε πως εγω και εσυ ειμαστε δυο μισα που ποτε δεν θα ειναι ολοκληρα γιατι ο θεος φοβηθηκε την πληρωτητα μας.... φοβηθηκε ποσο δυνατη ειμαι οταν με συμπληρωνεις

Και ο φοβος του θεου αυτου που υπακουει στις αδυναμιες  του εγινε η ατερμονη μας αναγκη να ειμαστε ενα και ομως ειμαστε καταδικασμενη να υπακουμε στον αριθμο δυο...

Ας πουμε πως μας αξιζε;
Θα το έκανες;

16 Απριλίου 2011

Τοσο βαθεια σ'αγαπω που μπορει.....



Το ρολοι έδειχνε 3 και 30....
-Σχόλασε,μονολογησα.Η φιλη μου διπλα με κράτησε αγκαλία <<κλάψε ,καλο θα σου κάνει>> μου ειπε και ξέσπασα σε κλάματα....ένιωθα φοβισμένη και μόνη Καθε  τι μου θυμιζε εσένα η μουσικη που  ακουγα τυχαια τα προσωπα που συναντουσα οι καταστασεις που αλλοι ζουν και εγω ονειρευομουν μεχρι και πρν λιγες ωρες μαζί σου!!!!
Εφυγα απο το σπιτι της φιλης μου σχεδον χαμενη περπάτησα απο αμπελόκηπους μεχρι Αριστοτέλους, με ενα τσιγαρο στο στόμα.  το στομαχι μου αδειο τα ποδια μου σέρνονταν, οι ανθρωποι με κοιτουσαν περίεργα γτ έμοιαζα σαν χαμένη....  ΗΜΟΥΝ χαμένη και ΕΙΜΑΙ χαμένη. περπάτησα  μεχρι το περίπτερο ξανα πηρα πακέτο και περπάτησα μεχρι την νεα παραλια... καθισμενη εκει κοιτουσα ξανα και ξανα τον ουρανο να βραδιάζει.... εβλεπα την τελευταια κληση σου..... ξανα  και ξανα  εκανα πως σε καλουσα και πριν ακουστει το πρωτο μπιπ εγω την ακυρωνα... ξανα και ξανα και ξανα.... μεχρι που σκοτεινιασε σχεδον για τα καλα......

Ξεκινησα να γυρισω σπιτι μου, στο λεωφοριο με επιασαν κλαματα κατω απο τα γυαλια ηλιου που δεν τα ειχα βγαλει γιατι τα ματια μου ητν πρησμενα αυπνα  κουρασμενα σαν να περασαν σε λιγες ωρες 10 χρονια απο πανω τους... ανθρωποι καθονταν γυρω μου με κοιτουσαν εβλεπαν τα δακρυα και  πηγαιναν σε αλλη θεση.... κανεις δεν μου εδωσε κατι να σκουπισω τα ματια μου που ετρεχαν χωρις ηχο....

Τσιριζα μεσα μου ουρλιαζα.... ''ΣΕ ΜΙΣΩΩΩ''   εβριζα  εριχνα καταρες μα ηξερα πως τιποτα δεν μπορουσε απο αυτα να ειναι αληθεια.....  Σε αγαπαω με ολη την καρδια μου με οτ κορμι μου με την ψυχη μου......

Μολις κατεβηκα απο το λεωφοριο  συναντησα τον πατερα μου..
<< θυμασαι που ειπαμε θα μιλησουμε μονο για τον Ενα?>> καπως ετσι του τα ειπα όλα....  η ψυχη μου  ελαφρυνε μα ειναι κομματια  τοσα πολλα που δεν μπορω να τα κολλησω.....

''ξέρω. μας τραβάνε οι περίεργοι, οι σκοτεινοί, οι παράξενοι, οι πνευματώδεις. αυτό που έχω διαπιστώσει γι' αυτούς όμως είναι πως είναι μοναχικοί, κλειστοί στον εαυτό τους, με ερωτηματικά και πολλές κλειδαριές. κι αν το σκεφτείς, κάπως έτσι δεν είμαστε κι εμείς?

οπότε...μάλλον κάτι διαφορετικό χρειαζόμαστε κι ας είναι και χοντροκομμένο...

;);)''
αυτη ηταν μια λυτρωτικη απαντηση  απο την angelina που με εκανε να δω... πολλα πραγματα.....
Δεν θα αφησω την ζωη μου πισω... μα θα σε περιμενω...
Τοσο πολυ σαγαπω που μπορει και να μαθω μακρια σου για σενα να ζω τοσο βαθεια σαγαπω που μπορει και να αντεξω μακρια σου να ζω..........
Ι WILL LOVE YOU FOR ALL ETERNITY BUT NOT FOR EVER......

14 Απριλίου 2011

This is the End....



Τελειωσε κι αυτο το διαλλειμα στην ανιαρη ζωη μου, ξανα στα ιδια λοιπον....
σχολη σπιτι νευρα μαμαδες φιλες εξοδοι...
Και καπου εκει που τα τηλεφωνα σου γεμιζαν την μερα μου  πανε κι αυτα σαν να μην υπηρχαν.....
Θα γυρισω στην Μετριοτητα... ισως ειναι και υποτμημενη.... ξερεις τι ειναι να κοιμασαι με εναν αντρα που ειναι μονο δικος σου?λιγο πραγμα ειναι?

ΠΟναω.... βαθεια μεσα μου, τσουζει το στηθος μου το μονο που θελω ειναι να  πηδηξω απο το παραθυρο.... να τελειωνω με ολο αυτο....
Φοβαμαι τοσο.....
Πως να βαλω την  τελεια την τελευταια  στην ιστορια γαι τον ανθρωπο που με εκανε να πω πως ειμαι γεννημενη για εκεινον....
ΦΟβαμαι μηπως μια μερα θα χαθεις σου ειπα... μα δενμε ακουσες....



Να προσεχεις Αγγελε μου κακια δεν εχω στην ψυχη μου/......Σε αγαπαω....
αν καποια μερα με χρειαστεις.... δεν εχεις παρα να με παρεις τηλεφωνο.


this is the end you khow lady the plans went all wrong.....

but..... i will be right here...waiting g for you