28 Μαΐου 2012

Oποιος με ξέρει κάνει λάθος!




Αν για κατι είμαι φταγμένη είναι για να γράφω
αν για κατι είμαι σιγουρη πανω σε αυτο το κοσμο
ειναι για αυτα που γραφω....

Αν δεν με ξερεις ισως δεν χανεις και κατι
αν με ξερεις , κανε την υπερβαση και μαθε με....
καταλαβε με...
δεν σου λεω να με δεχτεις
 σου λεω απλα να προσπαθησεις αν εχεις
καθολου ''χρονο'' να με κατανοησεις σαν ανθρωπο.....

Δεν σου λεω καν να δεχτεις ως αληθεια αυτα που πιστευω
σου λεω απλα να δωσεις λιγο τοπο για να μαθεις
 ποια ειμαι και γιατι τα πιστευω
αλλα σημερα νομιζω καπου χαθηκα
καπου η πιστη μου σε αυτο που κανω  απεκτησε πληγες
γιατι ισως οτι ειπωθηκε ηταν αληθεια.....

Γραφω και γραφω κυριως για μενα αλλα ειναι τραγικα τρομαχτικο
 να μην με διαβαζουν οσοι αγαπω κυριως...
δεν αναγκαζω κανεναν αλλα κανεις δεν ειχε αυτη την αναγκη....
να δει τι εχω μεσα μου
 κανω κατι λαθος και κανεις δεν θελει να  παρει μερος στις πιο  περιεργες
σκεψεις μου
 και πως γινεται  να με αγαπουν οι ανθρωποι  μου χωρις να νιωσουν την αναγκη να με διαβασουν
 και παλι με το ζορι δεν θα μου αρεσε....

αλλα ηθελα να ξερω αν αυτα που βγαζω απο μεσα μου χτυπουν σε τοιχο
ή η φωνη τους εχει ενα καποιο αντικρυσμα.....
μια αντανακλαση μου μεσα τους......


με αγαπη και παραμυθενια φιλια Sykaki.

21 Μαΐου 2012

Αλλάγματα!






Όσο πιο πολύ ξημερωνε
  τοσο πιο πολύ κλειδωνα…
Δεν μπορουσα να φυγω
Έγλειφα τους τοίχους τους καλοπιανα μηπως και με λυπηθουν
Ανοίξουν  και με αφήσουν ορμησω  στον αερα
Αλλά εκείνοι πεπεισμένοι ότι ανήκα μαζι τους έκλειναν
Επικίνδυνα  και κάναν πιο πηχτά τα χρωματα τους και πιο τραχια τα αγγίγματα τους
Και τα φοβόμουν εγω αυτά τα αλλάγματα
Μην ηταν να μείνω εδώ να για πάντα μήπως το φως δεν θα ξανα έπλεε  ανάμεσα στα κύτταρα μου και εγώ έτρεμα και σα να πηδούσα από εφιάλτη σε εφιάλτη πάλευα
Μέχρι που κατάχαμα αφησα τις ελπίδες μου τις  έθαψα με μπετον χρησιμοποιώντας για φτυάρι  τα χερια μου με εβένινο χρωμα τις ξέχασα….
Έμεινα να πιστευω στο τελος χωρις να ξερω αν ηρθε η με κοιτάει αλλα εκλεινα  και έκλεινα γιατι καπου εκει ειδα μαρκρυα  το κλειδι που ηξερα ότι δεν εφτανα και ετσι ηταν
Οσο πιο πολύ το ήθελα τοσο πιο πολύ μου επαιζε το δύσκολο
Και ξαφνου ηξερα….
Δικιά μου η φυλακη και από τα χερια μου φτιαγμένη
Δικια μου και η φυγή….
Αν  ποτε…..

Sykaki.