Νικημένο συναίσθημα!

Το γράμμα το δραπέτη σε ενα κουφιο συναισθημα!

Εδω και δυο χρόνια σκέφτομαι πως θα σου το πω κάθε μερα υπενθυμίζω στον εαυτό μου να επεξεργάζεται τις κούφιες << εναρκτήριες >> κουβέντες για  να σου πω οσα θέλω.Είπα πολλά ψέμματα στον εαυτό μου πολλά ψέμματα αλλά η ουσία είναι οτι έπαψα να με πείθω πια ... πως μπορώ και πως θα σε ξεπεράσω και πως μέσα σε μια καινούργια αγκαλια θα μπορουσα να  νικησω την ενοχη αφη της κλεμμενης σου σκεψης οτι θα σε αλλό φιλι θα ξεθωριαζα το δικο σου , οτι μέσα σε μια καινουργια ελεύθερη και μακρυά απο υπόγεια πάθη  αγκαλιά θα  έσβηνα την φωτια της δικής σου, οπως εσυ κατάφερες σβησεις απο τον πινακα  κάθε λέξη που μου ειπες και εισαι πιο τυπικος απο ποτε μαζι μου και  θελω να σου ουρλιαξω πως ειναι χειρότερο αυτο απο το να μην μου μιλας καθολου!


Είπα ψέμματα σε εμενα στον κοσμο όλο εμαθα να πείθω καθε δυσπιστο βλεμμα πως οντως δεν πονάει πια που δεν είσαι εδω που λείπεις που δεν εχω δει τα μάτια σου δυο χρόνια τωρα που δεν είσαι εδω που καθε  αναπνοή πια με δυσκολεύει πιο πολυ απο την προηγούμενη.....Δεν κουράστηκα να παρακαλάω τις λέξεις σου να μου ειπωθούν ειναι που κουράστηκα να μην μπορώ να μετριάσω το συναίσθημα μου.   Το θέμα είναι οτι φέτος θα έρθω αφού εσυ δεν το κάνεις θα έρθω εγω και θα σου τα πω απο τα πηγάδια του μυαλού μου θα ρουφήξω τις σωστές λέξεις....κι ας ειναι η τελευταία φορα ...
Όσα ψέμματα και να πω πια οσο λίγες και αν ειναι οι λέξεις που λεω πια για σένα οσα λάθη και αν έχω κάνει οσα ψέμματα θα πω ακόμη  μια θα ειναι η αλήθεια είσαι Εκείνος που με πλήγωσε που με παθιασε που εκανε ερωτα στο κορμι μου οπως κανεις που αηδιασε ακομα και τις λασπες του κορμιου μου με τα δικά σου ψέμματα είσαι Εκείνος που ερωτεύτηκα πιο πολυ απο τον καθένα εισαι εκείνος που πλήγωσα πιο πολυ απο τον καθένα..... Είσαι το λάθος μου εισαι και το σωστο μου εχουν χασει το νόημα οι λεξεις μου ...
Δεν πιστεψα ποτε πως θα αλλάξεις κατι για μενα, δεν το ηθελα ποτε δεν ζητησα τιποτα αλλο παρα εσένα και μονο εσενα οπως εισαι.....Εισαι Εκεινος και παντα θα εισαι κανεις δεν μπορει να παρει την θέση σου και αυτο δεν σου το συγχωρώ οτι πλήγωσες εκείνο τον πρώτο Έρωτα....


Δεν φταίω εγω παντού σε βλέπω και ας εχει ξεθωριάσει η μορφή σου  σε ακούω παντού και ας εχω ξεχάσει τη φωνή σου σε μυρίζω παντού και ας μην υπάρχεις πουθενά......
Είσαι το κατι παραπάνω της ζωης μου και δεν μπορώ να σε ξεχάσω Δεν μπορω να συγχωρήσω τον εαυτό μου που σε έχασε τοσο εύκολα.....

Σε αγάπησα σε αγαπώ και θα σε αγαπώ για παντα!!!!

Το γραμμα ενος λαθους σε ενα πάθος.... και ας μην διαβαστεί ποτε....
Θα έρθω και να με περιμένεις..... θα έρθω....