Νομισα οτι ειχαμε το ''τραγουδι μας''
Νομισα οτι ειχαμε εναν 'Ερωτα (μεγάλο)
Νομισα οτι ησουν το πεπρωμενο μου
Νομισα πως ημουν η πληρωτητα σου
Νομισα οτι γεννηθηκαμε γγιατι σε ευτη τη ζωη τιποτα δεν θα μας εμποδιζε
Νομισα πως με ερωτευτικες
Νομισα πως σε χρειαζομουν για να ειμαι δυνατη
Νομισα πως δεν χρειαζοταν να ανοιξω την ''πορτα''
Νομισα πως εισαι αληθινος
Νομισα πως μπορεις
Νομισα πως αντεχω
Ηξερα καπου μεσα μου την αληθεια
Ηξερα οτι δεν επρεπε
Ηξερα οτι ηθελα πολυ
Ηξερα τι ηθελα
Ηξερα τα λαθη μου
Ηξερα οτι εισαι λαθος
Ηξερα......
Νομιζα οτι σε ηξερα.....
Μα τελικα τιποτα δεν πιστεψα απο οσα μου χτυπουσαν το καμπανακι μεσα μου.....
ΜΑ και παλι δεν μετανοιωνω
Εγω νοιμισα χωρις να ξέρω
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσυ που ηξερες γιατι με αφησες να ελπιζω?
Ξέρεις, σημασία και έχει και μόνο αυτό ότι δεν μετανιώνεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό πρέπει να ξέρεις!
Φιλί Διαμαντένιο!
sykaki μου αυτή τη φωνούλα μέσα μας πρέπει να την ακούμε πιο συχνά αλλάααα κάτι γίνεται πάντα και την αγνοούμε, λέμε κάτσε να δούμε μήπως είναι αλλιώς και στο τέλος όταν όλα γίνονται έτσι όπως φοβόμασταν ότι θα είναι και μετά κάνουμε ένα blog και γράφουμε γράφουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετώ :)
είναι καλό που δεν μετανιώνεις,
ΑπάντησηΔιαγραφήκράτα τα πιο όμορφα και συνέχισε με νέα όνειρα και ελπίδα