14 Απριλίου 2011

This is the End....



Τελειωσε κι αυτο το διαλλειμα στην ανιαρη ζωη μου, ξανα στα ιδια λοιπον....
σχολη σπιτι νευρα μαμαδες φιλες εξοδοι...
Και καπου εκει που τα τηλεφωνα σου γεμιζαν την μερα μου  πανε κι αυτα σαν να μην υπηρχαν.....
Θα γυρισω στην Μετριοτητα... ισως ειναι και υποτμημενη.... ξερεις τι ειναι να κοιμασαι με εναν αντρα που ειναι μονο δικος σου?λιγο πραγμα ειναι?

ΠΟναω.... βαθεια μεσα μου, τσουζει το στηθος μου το μονο που θελω ειναι να  πηδηξω απο το παραθυρο.... να τελειωνω με ολο αυτο....
Φοβαμαι τοσο.....
Πως να βαλω την  τελεια την τελευταια  στην ιστορια γαι τον ανθρωπο που με εκανε να πω πως ειμαι γεννημενη για εκεινον....
ΦΟβαμαι μηπως μια μερα θα χαθεις σου ειπα... μα δενμε ακουσες....



Να προσεχεις Αγγελε μου κακια δεν εχω στην ψυχη μου/......Σε αγαπαω....
αν καποια μερα με χρειαστεις.... δεν εχεις παρα να με παρεις τηλεφωνο.


this is the end you khow lady the plans went all wrong.....

but..... i will be right here...waiting g for you

1 σχόλιο:

  1. αχ αυτές οι τελείες... τόσο δύσκολο να μπούν, αλλά τόσο αναγκαίο κάποιες φορές.. και ίσως αργότερα να καταλάβεις ότι η συγκεκριμένη τελεία ήταν και λυτρωτική!

    Φιλι Διαμαντένιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πες μου ότι εποχή και να είναι....