14 Ιουνίου 2010

Σε παρελθόντα χρόνο



Κάθισε δίπλα στο παράθυρο και κοίταξε έξω χωρίς ενδιαφέρον.
πόσο μακριά της έμοιαζαν όλα πια.
Προτίμησε από  τα μέτρια συναισθήματα να  ζήσει κάτι  επικίνδυνο για εκείνη
μα έντονο και παθιασμένο.
και καθώς  αναλογιζόταν τα περασμένα έβαλε το διλήμμα στον εαυτό της
αν γυρνούσε πίσω τι θα ήθελε πια... την σιγουριά μιας αγκαλιάς ή εκείνο το πάθος που την οδήγησε σε ένα ατελείωτο πνίξιμο στα νερά των αναμνήσεών;
Η απάντηση ήταν αυτή που φοβόταν, θα το ξανά ζούσε πέρα από κάθε κόστος;
και δεν την ικανοποιεί καμιά αγκαλια... κανένα μέτριο συναίσθημα πνιγμένο στην ασφάλεια δεν την
δωροδοκεί αρκετά και ικανοποιητικά  ώστε να  μετανοιώσει για ότι έζησε μαζί του.

Τα μάτια της ώρα τώρα ήταν υγρά,τίποτα δεν την ολοκλήρωνε πλέον  τίποτα σαν εκείνο το μοναδικό στον κόσμο κομμάτι που έφυγε μαζί του....
τουλάχιστον ξέρει πως εκείνος κουβαλάει ένα κομμάτι της μέσα του
έχει το παιδί της ψυχής της μέσα του.

Πόσα βράδια πέρασαν που άυπνη  στεκόταν πλάι σε εκείνο το παράθυρο κοιτώντας τον δρόμο, περιμένοντας το τίποτα και με ένα μυαλό τόσο ταξιδιάρικο που δεν έπαιρνε ποτέ τον δρόμο του γυρισμού ούτε καν το χάραμα... εκείνες οι νύχτες ατελείωτες μοναχικές....
Με έναν ύπνο επισκέπτη και παρατηρητή παρά πρωταγωνιστή  με δυο χέρια πλευρισμένα με δάκρυα κρυφά βουβά μα τόσο μα τόσο  έντονα σε ένα ξέσπασμα που  περίμενε και η ίδια της μέρες  πριν

Βαριές ανάσες και  μια ζωή  αφιερωμένη στον έρωτα όπως του αξίζει....
ακόμα και σε παρελθόντα χρόνο......

17 σχόλια:

  1. δυσκολα.......την καλησπερα μου......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω αποδείξεις ότι γίνεται να συνδιαστούν, εκείνη η ασφαλής αγκαλιά και κείνο το πάθος...
    Και είναι ο συνδιασμός τόσο τέλειος, τόσο μαγικός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ο έρωτας είναι ένα απίθανο ζιζάνιο που δεν γνωρίζει φραγμούς και "πρέπει" μήτε αρκείται σε μια κάποια σιγουριά.

    Ο έρωτας θέλει παιχνίδι, θέλει άνεμο και ανάσες καυτές που, κόντρα στο ρεύμα, εκπνέουν βαριά!

    Την καλησπέρα μου

    Ένα Πνεύμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ζωη αφιερωμενη σε ερωτα παρελθόντα χρόνου;;;;;;;;
    Χμμμμμμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. sweet truth κάποιες γυναίκες δεν τον βρίσκουν τον συνδυασμό όσο και αν θέλουν όπως η κοπέλα της ιστορίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πνευματακι μου, ο έρωτας απαιτεί ελευθεριά και έντονες στιγμές οπως και να το κάνεις
    τα θελει όλα ακομα και αν δεν του μένει τίποτα...
    και καλα κανει...


    καλημερα πνευμα μου
    Ενα Σύκο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρική, σε παρελθόντα χρόνο κάποιες ψυχές δεν αντέχουν να αποχωριστούν τις ''στιγμές''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναι και αυτές οι ψυχές χρειάζονται πολλές φορές έναν μεγάλο νέο χείμαρρο που θα κατέβει από το βουνό του με ορμή για να σβήσει όλα τα παλιά και να αντικαταστήσει με καινούρια πιο έντονα και πιο ωραία...που κι αυτά με την σειρά τους αναμνήσεις θα γίνουν...Καλό το παρελθόν μα ακόμα κι αυτό δεν κρατάει για πάντα...καθώς η φωτογραφία χάνει τα χρώματα τις και οι γωνίες τις φθείρονται και στο τέλος ξεχνιέται στο πάτωμα ενός σκονισμένου άδειου σπιτιού.Πλέον κανείς δεν ξέρει την πραγματική της ιστορία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εκτος και αν καποιος την κανει παραμυθι θα ζει για παντα και παντα και παντα και πανταααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαγική ανάρτηση. Όπως ειπώθηκε κάποτε κιόλας, δύσκολα βρίσκω κάτι όμορφο που δεν είναι συνάμα και μελαγχολικό...
    Καλό μεσημέρι Κωνσταντίνα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. creep, μου χαίρομαι που σου άρεσε...
    πραγματικά είναι πολύ ενθαρρυντικό
    και μου κάνει εντύπωση που θυμάσαι το όνομα μου :p

    καλο μεσημέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα sykaki!
    Πραγματικά απόλαυσα το κείμενό σου. Ακόμη κι αν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο, το δυνατό συναίσθημα και τις επικίνδυνες περιπέτειες δε θα θελήσουμε ποτέ να τις σβήσουμε από το χάρτη.
    Να σαι πάντα καλά. Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. καλημερα τζινι σε ευχαριστω να μας περνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πλάκα κάνεις.
    Ξεχνιέσαι συ ρε συκάκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. χαχαχχαχχχα μην νομίζεις αφαιρούμε καμιά φορά..
    αχαχχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πες μου ότι εποχή και να είναι....