Είναι που πλέον δε σκέφτομαι και πολλά και έχω αφήσει τα παραμύθια να κοιμήθουν τον υπνο της αθωότητας μέσα μου και εγώ γυρεύω πιο λογικά και σταθερά εδάφη να μετοικίσω....
Και είναι που πλέον φοβάμαι ότι σε έχασα πριν καν προλάβω να σε ζήσω καταλαβαίνεις ειναι ο πονος του ''αν'' και η αγωνιά του ''πότε'' είναι δυο λέξεις που με στοίχειωσαν αυτές τις μέρες.
Ξύπνησα χθες σαν πιο ανάλαφρη σαν πιο ήρεμη...Τόσες μέρες τα έριχνα σε έμενα και με κατηγορούσα για το ότι εγώ και εσύ δεν νιώθουμε πια την ανάγκη να είμαστε μαζί και οχι μόνο εσύ αλλά και εγώ πλέον δεν φοβάμαι να πω ότι δεν ξέρω αν μου λείπεις πράγμα που σημαίνει μάλλον οτι δεν μου λείπεις αλλά ακούγεται σκληρό μέσα μου να το πω αυτό για σένα...
Και όμως είναι πολλά που πια μοιάζουν πιο εύκολα και πιο σωστά βαλμένα. Και δεν φταίω μόνο εγώ αλλά και εσύ...που Μετουσιώθηκες....
Μετουσιώθηκες σε σάρκα και πλέον δεν σε αναγνωρίζω.....
(ήσουν ψυχή μέχρι χθες)
Μετουσιώθηκες σε ψωμί, και δεν πεινάω πλέον
(Ήσουν οίνος μέχρι χθες και σε διψούσα δίχως κορεσμό)
Μετουσιώθηκες σε κούραση και δεν αντέχω πλέον
( Ήσουν ο πιο γλυκός ύπνος μέχρι χθες)
Μετουσιώθηκες σε εικόνα και πονάνε τα μάτια μου τωρα
(Ήσουν ήχος μέχρι χθες)
Μα......
Μετουσιώθηκες και σε αγάπη,και ας μην ειναι ανάγκη πλεον
(Ήσουν έρωτας μέχρι χθες)
Και Δεν ξέρω ποιο πρόσωπο σου προτιμώ
Μετουσιώθηκες.....
Sykaki.....νυχτερινές σκέψεις ξενύχτησες
Γ.Σ.
Yποκλίνομαι...!!! πανεμορφο μεσα στην αλήθεια του αυτο που μολις διαβασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβαίνει απλά.Το ποτέ και το πάντα είναι παγίδες.. Κρατας την ουσία και αφήνεσαι
στις στιγμές της Ζωής..όπως κι αν έρχονται αυτές.
Αρκεί στην πορεία να μην προδώσεις ΤΟ ΜΙΚΡΌ ΠΑΙΔΙ
που σταθερα θα κρυβεται μεσα σου.
Kαλο Μηνα..!!
Σε ευχαριστο αερικό μου για τα ομορφα σου λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήαν δεν μπορουσα να γραψω... θα ημουν στην χειροτερη φυλακη.....
καληνυχτα
Νιώθω να μπήκα σε ένα χώρο που γράφουν οι ανάσες και τραγουδούν οι πνοές - εκείνες οι ξέπνοες της Φυγής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλαξα το βηματισμό..
Ήρθα με το κέντρο βάρους τοοπθετημενο στο κέντρο του σώματός μου..
Τώρα το κέντρο βάρους το τοποθετώ στο πάνω μέρος και τα πόδια αχνοπατούν στις λέξεις σου....
Δε θα σε ενοχλήσω...
Ήρθα να σου πω να μη φοβάσαι τις μεταλλάξεις..
Όταν κάτι μετουσιωνεται σημαινει δε μενει στατικό...
Θα αλλάζει εσαεί...
εκτός κι αν κουραστηκες με τις αλλαγες..
Οποτε, συκακι μου, αναζήτησε πιο ήσυχο λιμάνι...
καποια χειμώνα καλοκαιρι κρύβουν φουρτουνες και ναι...
σε καταλαβαίνω..
αυτο είναικουραστικο!....
καλό κουραγιο..
ο δρόμος εξαλλου δεν τελειώνει πουθενα....
Ο δρόμος των περιπλανήσεων στον Κόσμο και στον Ερωτα...
Τα φιλια μου... κατακοκκινα τριανταφυλλα..
αλλα υποψιάζομαι ότι σε κουρασε καιτ ο πολύ κοκκινο!..
λυπαμαι..
αλλα δεν έχω....
κι αν ερχονται πολύ εντονα στο μαύρο φόντο του μπλοκ σου..
ρίξτα από το παραθυρο..
θα σκορπίσουν στο δρόμο και κάποια παιδιά θα παίξουν μαζί τους!....
Αυτή η τύχη αξίζει στα φιλιά εξαλλου!.....
Καλως σε βρήκα..
Μετουσίωση..
ΑπάντησηΔιαγραφήμπαίνοντας εδώ, έπαθα deja vou..
στιγμή τιτανικού, της δικής μου ζωής..
πάνε 8-9 χρόνια απο τότε..
μιά συγκυρία, συνέπεσε να ακούω τον μικρό τιτανικό, ανακοινώνοντας τον δικό μου στην τότε σχέση μου..
απο τότε αποφεύγω να ακούω το τραγούδι αυτό..
σαν κάτι να πονάει μέσα μου..
ευτυχώς το άκουσα τώρα δίχως πόνο..
άκουσα επίσης και το επόμενο τραγούδι..
άλλο κι αυτό..
πάντως έτσι, μετουσιώνονται κάποτε μερικά πράγματα και ψυχές και ξαφνικά κάποιος δέν αντέχει και ανοίγει την πόρτα κι όσο κι αν προσπαθήσουν ξανά, δέν κολλάνε τα κομμάτια..
να σου αφήσω ένα τραγούδι που -τότε- μου αφιέρωσε ο δικός μου τιτανικός..
http://www.youtube.com/watch?v=zn3ksAcR0WA
καλό μεσημέρι :)
kakia p...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν με κουρασες αντιθετα τα λογια που βλεπω στα σχολια ειναι κατι σαν λυτρωση για εμενα...
ποναω πολυ αυτες τις στιγμες...που έφυγε και ειμαι πικραμενη...
αλλα ποτε μα ποτε δεν μετανοιωνω....
χαιρομαι που σε ειδα εδωωωω καλημερα
Ευρύνοος,
ΑπάντησηΔιαγραφήξερεις ο τιτανικος μου φερθηκε λογικα... κανοντας το σωστο βεβαια με πονεσε και ακομα με ποναει αλλα ξερω οτι ειναι για καλο...
τωρα ομως που μετουσιωθηκε δεν εχω αναγκη να ειναι κοντα μου εγω αγαπησα την μορφη πριν την μετουσιωση τωρα η μορφη του μου ειναι ξενη και απομακρη δεν μου προκαλει ουτε τρυφεροτητα ουτε παθος... μονο πικρια... που αγαπησα μια πρωιμη και οχι ολοκληρωμενη μορφη..
μικρος τιτανικος...
ενα τραγουδι που με ποναει τοσο πολυ μεσα μου και με λυτρωνει αλλο τοσο καθε φορα που το ακουω....
καλο μεσημερι ωραιο το alma libre με κανει να νιωθω ομορφα
Τι όμορφα που γράφεις μαγευτικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά φορά η μετουσίωση είναι και λύτρωση απο πόνο!
Καλώς σε βρήκα!
λυτρωση; ναι μπορω να το δω και ετσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλως σε βρηκα ζουζου
φιλια καικαλημερα