Και που στάθηκα τι;
και που έμεινα,τι κατάλαβα
ακριβό παλαιοπωλείο ακόμα και το όνειρα μου μέσα
και εγώ έμεινα
και ας ήξερα τώρα που φεύγω θα τα πάρω όλα μαζί μου ή θα τα αφήσω όλα πίσω μου;
ας ήξερα και ας μη με βάραινε άλλο....
Και με τη βαλίτσα στο χέρι ακόμα τα μάτια σου ψάχνω ακόμα και με την σιγουριά πως δεν θα είναι πια κομμάτι του ορίζοντα μου ακόμα και έτσι ξέρω πως θα τα
κουβαλάω πάντα μέσα μου
πάντα παιδιά μου
και πάντα δικά μου από το πρώτο εκείνο βλέμμα μέχρι το πιο ασήμαντο
εκείνο το επίμονο μέσα από τη βιτρίνα
και τα χιλιάδες περιστέρια μέσα μου...
θα τα θυμάμαι πάντα ή πρέπει να τα αφησω
ας ήξερα και ας μη με βάραινε άλλο
Και σε μια ζωή αλλού πια
το μυαλό μου θα τρέχει πότε πότε στο εδώ στο μαζί σου στην ζωή σου....
στην ζωή μου και στη ζωή μας....
και μια ζωή με πόδια στο έδαφος και
εγώ έμεινα... και στην θάλασσα θα ζούσα αν ήξερα πως ήταν να φυλακίσω μέσα μου
πάντα εσένα και την θάλασσα θα γυρνούσα θα την στέρευα και θα την κυβερνούσα
αν μου ζητούσες εσύ μονάχα να σε θυμάμαι στο μεγάλο πάντα...
θα το έκανα....
Μα τώρα δεν ξέρω ποια θάλασσα ψάχνω φεύγοντας και ποια τελικά θα βρω..
ας ήξερα και ας μην με βάραινε άλλο....
Και είσαι εσύ ο άνθρωπος που πόνεσαν και αγάπησα
όπως ποτέ κανέναν δεν θα αγαπήσω
Και είσαι εσύ ο ένας που φοβάμαι μην δεν ξαναδώ
Και συνάμα πονάει η παρουσία σου πιο πολύ
Μα είσαι εσύ που ψάχνω ή απλά έψαχνα λάθος;
ας ήξερα και ας μην με βάραινε άλλο
ας ήξερα και ας μην με βασάνιζε άλλο....
Χμ... πολύ όμορφο. Μου άρεσε η επανάληψη της φράσης, έκανε point στο τέλος... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ καλή μου. :)
ΚΑλο βράδυ γλυκεια μου να σαι καλα σε ευχαριστω για το πέρασμα σουυυυυυυ
ΑπάντησηΔιαγραφή΄)
Αχ κοριτσάκι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήαν ήταν να ξερες θα ήταν όλα πολύ εύκολα, πολύ απλά, και δεν θα είχε νόημα κανένα σημείο της ιστορίας...
Μείνε, κράτα τις αναμνήσεις μα παράλληλα προχώρα, για πράγματα καινούρια, για να καταλάβεις μόνη σου αν ήταν όντως εκείνος αυτό που έψαχνες ή αν υπάρχει ακόμη κάτι, κάποιος να ψάξεις να βρεις...
Καλησπέρα sykaki!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο το κομμάτι κι εγώ με τη σειρά μου απόλαυσα την επανάληψη της φράσης. Οι αναμνήσεις δεν είναι κακό πράγμα. Αυτές είναι που ορίζουν τη ζωή μας. Αρκεί να θυμάσαι και να γελάς. Όχι απαραίτητα επειδή ήταν χαρούμενες, αλλά επειδή τις θυμάσαι και χαμογελάς στην ιδέα ότι είναι πια μακριά, ότι αποτελούν κομμάτι του παρελθόντος σου.
Την καληνύχτα μου!
και το τελευταιο ερωτημα.....ολοκληρη ζωη χτιζεται πανω σε λαθη και σε παθη.δε ξερει κανεις τι να γραψει...να σταθει σα να θαυμαζει πινακα του γκογια η ισως τη τρελλα του βαν γκογκ.σπανια το μυαλο να χορευει διονυσιακα με τη ψυχη σε απολυτη αρμονια...
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν αερακι καλοκαιρινο την ωρα που η μερα συναντα τη νυχτα ταιριαζεις τις λεξεις σου μια μια...
και η ... γνώση, βάσανο φέρνει ...
ΑπάντησηΔιαγραφήνάσαι καλά
Όταν σε μια ερώτηση δε μπορείς να απαντήσεις είναι καλό να μάθεις να τη δέχεσαι και να την αντιμετοπίζεις όπως είναι και να πορεύεσαι έτσι μαζί της.. Πιστεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα λόγια..
Καλό βράδυ. :)