Δεν είναι οτι τα λόγια της της εφτασαν ποτέ δεν είχε και πολλα να πει στον εαυτο της ζησουσε σθγνωμη μεσα της χωρις να ξερει γιατι ζητουσε με τοσο πονο να συγχωρεθει και ενιωθε βαρια και μόνη τοσο μόνη που κανεις δεν θα τολμουσε να καταλαβει.
Και ανοιξε αλλη μια φορα το κινητο της και πληκτρολογησε παλι τον ιδιο αριθμο τον κοιταξε με μισος αγαπη ερωτα παθος νοσταλγια και ενα απιστευτο κενο μεσα της να απλωνεται στα σπλαχνα της και στο κορμι της και μετα το χερι της ταλαντευοταν αναμεσα στο πληκτρο για κληση και στο πληκτρο για διαγραφη των ψηφιων.....
Το χέρι μη τολμώντας να πατησει το πρωτο κατεληγε με απιστευτη ντροπη και ενοχες παντα στο δευτερο αναρωτιονταν καθημερινα γιατι..... γιατι δεν ειναι εδω να την γλυτωσει απο όλα γιατι το κορμι της ειναι τοσο μονο και τοσο αδειο τοσο απιστευτα μαυρο μακρια της τοσο απιστευτα αγευστο αυτο το αυριο ακομα και τωρα που η ζωη εδειχνε καλη συμπεριφορα αλλα εκεινος ειχε φυγει δεν θα ξαναερχοταν ενοιωθε το κορμι της ακαμπτο
που ειχαν παει οι παλμοι της; οι παλμοι της καρδιας της; δεν τους ενοιωθε πια μα....
τους άκουγε....
-ειναι μακρια....
και ηταν οντως πολυ μακρια το κορμι της κουφιο.
ειχαν παρει δρομους παραλληλους τον εβλεπε στα ονειρα της μα ποτε ποτε ποτε δεν θα μπορουσε να τον εχει δρόμοι χωριστοι.... απο τηνα ρχη τους ακομα και αν εκεινη δεν το εβλεπε τοτε....
θα συγχωρεθείς μάτια μου ... σιγά σιγά ... απαλά απαλά ... κανένας δεν χρειάζεται να καταλάβει ...
ΑπάντησηΔιαγραφήsykaki μου και οι χωριστοί δρόμοι και οι παράλληλοι δρόμοι για μας είναι ...
Την αγάπη μου
Στην Αράβικη Γεωμετρία οι παραλληλες γραμμες στο βάθος του χρόνου.... τέμνονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίστεψέ με...
τίποτε ΔΕΝ είναι λαθος, αν εξαρχής το διαισθανθείς Σωστό!....
Μεχρι το Τελος...
άγγιξε το απίστευτο...
Ένας Άραβας μου το εξομολογήθηκε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτευμενος Άραβας...
όχι μαθηματικος....
αλλα ήταν σοφός και έβλεπε μακριά....
εμπιστεύσου με...
Καταδικασμενοι δρομοι magie μου καταδικασμενη δυστυχως....
ΑπάντησηΔιαγραφήkakia p, μμμμμμμ πολυ σωστο εν τελη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τόσο δύσκολο όταν παλεύει η καρδιά με την λογική, δεν ορίζεις τις κινήσεις σου άλλος διαφεντεύει κι ενώ ξέρεις πως δεν πρέπει ξέρεις πως θα πονέσεις θα πληγωθείς τόσο πιο δύσκολο είναι να κάνει πίσω. Σαν να κρατάς στα χέρια σου ένα όπλο και τα δάχτυλα σου πασχίζουν να πατήσουν την σκανδάλη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα περάσει όμως θα δεις...θα έρθει η στιγμή που θα περάσει κι αυτό!