Ξέρεις τι καταλαβαίνεις από μια μικρή βόλτα;
πολλά,καθώς περπατούσα μόνη και κοιτούσα κάτω καθώς είχα τα ακουστικά στ'αυτια μου
σκεφτόμουν...
Ξέρεις και ξαφνικά, άρχισε να ψιχαλίζει και το μόνο που έκανα ήταν να σηκώσω το κεφάλι μου και να απολαμβάνω τις ψιχάλες κάθισα στο παγκάκι και σκεφτόμουν ότι από μικρή όταν περπατούσα έτσι μόνη μου και σκάρωνα στίχους ή ακόμα καλύτερα έγραφα σκέψεις σε χαρτί και κάπως έτσι ανακάλυψα τι ήθελα να γίνω, συγγραφέας ήθελα να αγαπάω για πάντα τις λέξεις και να τις αιχμαλωτίζω μαζί με τα συναισθήματα που γεννούν στο χαρτί έτσι ώστε να θυμάμαι πάντα την μεγαλύτερη μου αγάπη
το γράψιμο
Αυτό που θέλω ακόμα είναι να γράφω και αυτό κάνω με όποια ευκαιρία βρίσκομαι διπλα σε βιβλία ή απλωνω τα χέρια μου και γράφω όσα ποτέ μου κανείς δεν θα ακούσει να τα λέω, γιατί κανείς δεν με ξέρει αρκετά καλά αν δε έχει διαβάσει τις σκέψεις μου.
θα γίνω μια μέρα θα γίνω αυτό που ονειρεύτηκα
Μου θυμίζεις όνειρο δικό μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΪδιο είναι, για την ίδια αγάπη και ανάγκη για το γράψιμο αναφέρεται...
αλλά εγώ ποτέ δεν πίστεψα και ούτε πιστεύω πως μπορώ να το πραγματοποιήσω...
Εσύ πίστεψε... το έχεις και σου αξίζει!