Τι κι αν σήμερα είχε κρύο εγώ ήθελα να να έρθω να κάτσω εδώ μόνη μου να ακούσω μουσική....
Έβαλα τα ακουστικά και έπαψα να κοιτάω το κινητό μήπως χτυπήσει....
Αναρωτήθηκα αν τελικά αξίζει να γίνεις να αισθανθείς αυτό που θελει ο άλλος....
εκείνη την στιγμή αισθάνθηκα οτι σαγαπαω τόσο πολύ που κάνει το στήθος μου
να πονάει.....και δεν είναι καν κάτι που ελέγχεται με την θέληση μου ,....
Μας χωρίζουν χιλιόμετρα στόχοι χαρακτήρες ακόμα και οι ομοιότητες μας μας χωρίζουν αλλά εγώ ποτέ και υπογράφω ποτέ δεν μπόρεσα να ταιριαξω τόσο πολύ....
Στην ζωή μου πέρασαν μερικοί άντρες που νόμιζα ότι η κοινή μας οπτική γωνιά θα έκανε τον έρωτα να φτάνει αλλά κατάλαβα ότι αυτό που μου λείπει είναι το αντίθετο μου .....
Σ'αγαπαω, ψιθύρισα ανάμεσα σε δυο τραγούδια και νομίζω οτι όλος ο κόσμος αντέδρασε εκείνη την στιγμή σε αυτό......
κοιτάω την θάλασσά που ανατριχιάζει και σκέφτομαι, πάντα ήμουν αυτο , ρομαντική έτοιμη να πεθάνω για μια ιδέα και μόνο αλλά σήμερα οι πράξεις μου θα με καθορίσουν......
ΌΧΙ , καλύτερα εγώ θα καθορίσω τις πράξεις μου .....
'Η ο κόσμος έχει σωπασει ή εγώ δεν ακούω πια......
και κλείνω με έναν στίχο ''Έχω μια τίγρη μέσα μου άγρια λιμασμένη που ολο με περιμένει κι όλο την καρτερώ την μισω και με μισεί ...''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
πες μου ότι εποχή και να είναι....